Η αγάπη...δεν διασύρεται.

Τελικά το fb το είχα παρεξηγήσει τελείως.  Ήμουν αρνητική χωρίς να το έχω γνωρίσει. 

Είναι όμως όπως όλα τα πράγματα. Μπορεί να γίνει ωραίο ή άσχημο ανάλογα με εσένα, την χρήση και την κρίση σου. Μέσα σε αυτούς τους μήνες που είμαι εδώ, είχα την ευκαιρία να δω πολλά να σκεφτώ και να παρατηρώ. Όλους, μας απασχολούν τα δύο μεγάλα θέματα της εποχής μας. Η ανέχεια και η αγάπη. Και ενώ αντιμετωπίζουμε την ανέχεια με ανεπανάληπτη αξιοπρέπεια  στην αγάπη την  χάνουμε. Ειδικά όταν αυτή φτάνει στο τέλος της...

Τι είναι αξιοπρέπεια; Λάθος λέξη διάλεξα και μισώ όλα αυτές που περιλαμβάνουν ένα πρέπει. Σαν έννοια μόνο την χρησιμοποιώ. Όταν η αγάπη φεύγει δεν κάνει να την διασύρεις .. να την εξευτελίζεις, γιατί κάποτε την είχες πολύ ψηλά μέσα σου. 

Το να αγαπάς  κάποιον όταν σε αγαπάει είναι εύκολο. Η αλήθεια της δοκιμάζεται όταν αυτή φεύγει… Όταν κλείνει την πόρτα πίσω της και μένεις μόνος με δεκάδες γιατί.  Μέσα σε όλα τα αναπάντητα ερωτήματα, συνηθίζεις να ακυρώνεις όλο το κοινό παρελθόν. Ποτέ δε με αγάπησε. Έπαιζε μαζί μου. Με χρησιμοποίησε για μια βραδιά κ.λ.π. 

Γιατί το αν είναι ψέμα ή αλήθεια εξαρτάται από το πόσο θα κρατήσει; 

Μια βραδιά, μια ζωή τι σημασία έχει; Η αλήθεια της μετριέται όσο την ζεις. Και η αλήθεια είναι μυστήριο τρένο. Ο άνθρωπος μπερδεύεται εύκολα, παίρνει ανάποδες στροφές από την μια στιγμή στην άλλη. Μπορεί να χαθεί σε συναισθηματικούς λαβυρίνθους με πολλούς παρτενέρ. Ακόμα και τότε η αγάπη δεν μειώνεται για κάποιους απλά είναι διαφορετική. Ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις, στο γιατί τέλειωσε ο έρωτας του συντρόφου μας...ρωτάμε αν υπάρχει άλλος αλλά δεν αντέχουμε την απάντηση...Γιατί η καρδιά αλλού με πάει… γιατί η ελευθερία μου είναι στο μυαλό μου και ήθελα να αλλάξω ουρανό…

Και τότε πέφτεις άλλοτε στα πατώματα, άλλοτε στις καταχρήσεις και άλλοτε σε άλλες αγκαλιές. Περιπλάνηση είναι και ο χωρισμός μέχρι να ξανασταθείς στα πόδια σου, να αγαπήσεις πάλι και να παραδεχτείς για άλλη μια φορά ότι η υπερβολή είναι μέσα στην φύση μας. Όλα έχεις το δικαίωμα να τα κάνεις εκτός από το να διασύρεις τον έρωτα σου...τότε μικραίνεις και εσύ παρέα με αυτόν. Μην τον πετάς στα λασπόνερα με βρώμικα υπονοούμενα και εξευτελιστικούς χαρακτηρισμούς. Ο σεβασμός ξεκινάει από μέσα μας. Όσο περισσότερο σεβόμαστε τον εαυτό μας τόσο μας σέβονται και οι άλλοι... Παρακαλάς τον γυρισμό του αλλά μηδενίζεις τον ανδρισμό του.

Τότε τι τον θέλεις πίσω;

Βγάζεις τα άπλυτα της ζωής του στη φόρα, και τον εκδικείσαι. Γιατί;;; Γιατί δεν σε αγαπάει πια;;; Και έτσι αποδεικνύεις χωρίς αμφιβολία ότι το μόνο που έχεις αγαπήσει, είναι ο εγωισμός σου. Όλα στο βωμό του, θυσία;

Όπως ξέρουμε πότε να μπαίνουμε σε μια σχέση, έτσι πρέπει να ξέρουμε και να φύγουμε. Όσο πιο χαμηλά πέφτεις τόσο πιο βαθιά στην αυτολύπηση πηγαίνεις και στην αποστροφή του άλλου. Όταν η αγάπη τελειώνει ή δεν είναι αρκετή άστη να φύγει, κράτα τις όμορφες στιγμές και μάθε από τον πόνο.

Γιατί μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με την εντύπωση ότι η αγάπη είναι για μια ζωή; Ο έρωτας παντοτινός; Το μόνο πράγμα που είναι για πάντα είναι ο θάνατος…

Όλα τα άλλα που έχουν να κάνουν με τη ζωή έχουν ημερομηνία λήξης…