Η Αθήνα υποδέχεται το 2013

προσφορά αγνώστου...

                         Η Αθήνα "υποδέχεται" το 2013 

           
               Με το σλόγκαν «Ο Δήμος Αθηναίων γιορτάζει» η πρωτεύουσα υποδέχτηκε το νέο έτος.

Οι ημέρες των εορτών πέρασαν και αναρωτιέμαι  αυτά τα Χριστούγεννα τι ακριβώς γιορτάσαμε; Τις 2500αυτοκτονίες, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, την δραματική υποβάθμιση της ζωής μας ή τον όλο και αυξανόμενο αριθμό των αστέγων;

       Οι εικόνες της πόλης αντιφατικές και πικρές. Στη πλατεία Κλαυθμώνος υπό τον ήχο κλασσικής μουσικής οι άστεγοι γεμίζουν νερό από τα σιντριβάνια. Στην καρδιά της πόλης, μπροστά από τη μεγαλοπρεπή αναπαράσταση της γέννησης του Χριστού, κοιμάται καταγής μέσα στο κρύο ένας άνθρωπος γύρω στα 40. Μόλις γίνεται αντιληπτή η παρουσία μου από τα όργανα της δημοτικής αστυνομίας, τον ξυπνούν και προσπαθούν να τον απομακρύνουν. Δεν είναι η εικόνα της πρωτεύουσας που θα ήθελαν να φτάσει στον τύπο. Εξάλλου, είναι Χριστούγεννα, ποιος θέλει να βλέπει τόση δυστυχία; Όσο όμως και να προσπαθούν δεν τα καταφέρνουν να «αλλάξουν» την  πραγματικότητα γιατί οι άστεγοι είναι παντού.

         Στο Σύνταγμα, στην Ομόνοια, στη Σταδίου, στην Ακαδημίας, στο Μοναστηράκι, στα πάρκα... Περιπλανώμενοι και ανήμποροι παλεύουν να βρουν ένα μέρος να αντέξουν μια ακόμα νύχτα. Στέκομαι στο Σύνταγμα με φόντο τη φωτισμένη, καλά φρουρούμενη, Βουλή των Ελλήνων και παρακολουθώ ένα ζευγάρι. Έχουν πιάσει τη γωνιά τους, σε απάγκιο, αλλά είναι παραμονή Χριστουγέννων και έχει κίνηση. Δίπλα τους, μέσα σε σακούλες, οι κουβέρτες τους. Κρυώνουν, νυστάζουν αλλά περιμένουν να αδειάσει η πλατεία, να μην τους βλέπουν. Τα έχασαν όλα, όχι όμως την αξιοπρέπειά τους! 
          Κάποιοι τους κοιτούν με συμπόνια μα οι περισσότεροι ούτε καν τους βλέπουν. Μοιάζει λες και οι Αθηναίοι συνήθισαν σε αυτό το δράμα και πια δεν τους συγκινεί.  Περνούν από δίπλα τους κάνουν στην άκρη να μην τους πατήσουν αλλά δεν μπορούν να τους προσφέρουν τίποτα. Σήμερα είναι αυτοί στο δρόμο, αύριο θα είναι οι ίδιοι… Ζητούν τσιγάρο, φαγητό, χρήματα και το μόνο που παίρνουν συνήθως είναι ένα παγωμένο βλέμμα. Οι περαστικοί βιάζονται να ξεφύγουν από την πραγματικότητα που τους ισοπεδώνει το όνειρο. Να ξορκίσουν το φόβο τους για τη δική τους κατάληξη; Η δυστυχία στα πρόσωπα, η απόγνωση και η κατάθλιψη είναι πραγματικότητα καταπνίγοντας κάθε διάθεση για αγώνα και εναντίωση.

     Οι μέχρι χτες περήφανοι Έλληνες, ντρέπονται. Για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στους πολιτικούς που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα. Για το φόβο τους να επαναστατήσουν μήπως βρεθούν εκτός Ευρωζώνης. Για το υποθηκευμένο μέλλον που παραδίδουν στα παιδιά τους!

    Οι Έλληνες βλέπουν το οξυγόνο να τελειώνει αλλά δεν κάνουν τίποτα για να σωθούν. Νιώθουν… ήδη νεκροί.

Υ.Γ Οι φωτο είναι δημοσιευμένες στο tovima.gr στην κατηγορία εικόνες.(φωτορεπορτάζ)
  με θέμα "Άστεγοι στη γιορτινή Αθήνα" http://www.tovima.gr/galleries/#4857
http://www.tovima.gr/galleries/