ΤΙΠΟΤΑ......

«16χρονος πέθανε από πείνα. Άφησε την τελευταία του πνοή, έξω από ένα φούρνο στη πλ. Αμερικής».

Πάγωσες; Άλλος ένας θάνατος λοιπόν ενός παιδιού!

Τι θα κάνεις;

Μην μου πεις ψέματα όλοι πια ξέρουμε την απάντηση

ΤΙΠΟΤΑ

Μην κοροϊδευόμαστε άλλο.

Παραιτηθήκαμε, αφεθήκαμε με μια λέξη ηττηθήκαμε.

Είμαστε θεατές ενός δράματος που δεν λέει να τελειώσει.

Πάλι καλά θα σκεφτείς που δεν είμαι πρωταγωνιστής.

Για πόσο όμως;

Αν αύριο αρρωστήσεις; Αν απολυθείς;

Θα γράψουμε για εσένα.. θα σε συμπονέσουμε αλλά δεν θα σε βοηθήσουμε….

Κάποτε θα γίνεις μια είδηση και ίσως  δακρύσουμε αλλά μην ξεγελαστείς, θα σε προσπεράσουμε συνειδητά. Πρέπει να ξεχαστείς και εσύ. Δεν μας βολεύει η αλήθεια. Προτιμάμε το ψέμα, την ψευδαίσθηση.

Πήγαινε τώρα. Κλείσε την πόρτα του μικρόκοσμου σου και γύρνα στην απάτη της δικής σου ασφάλειας.

Έξω είναι βάρβαρη η κατάσταση. Παρακμή, πόνος, μοναξιά…

Μη βγεις σου λέω. Και αν το κάνεις, σκύψε το κεφάλι. Προσπέρασε βιαστικά. Προφύλαξε τον εαυτό σου από την θλίψη, από τις εικόνες που τρυπώνουν στο μυαλό και το βασανίζουν.

Ένα ξένο παιδί ήταν....

Μια ψυχούλα πεταμένη στα σκουπίδια μας…

Μην σκεφτείς ούτε μια στιγμή την εικόνα του δικού σου παιδιού να δυστυχεί. Θα καταρρεύσεις και δεν έχεις χρόνο. Πόλεμο έχουμε. Πόλεμο επιβίωσης. Δεν έχεις την πολυτέλεια της αδυναμίας. 

Σφίξε τα δόντια, τα πράγματα αγριεύουν. Κοίτα να σωθείς εσυ….

Αλλά……..

Να θυμάσαι όταν το ποτάμι φουσκώσει παρασέρνει ότι βρει. Δεν κάνει διακρίσεις..