καλό...κακό

Καλό....κακό!

-Τι πάλι θα μιλήσουμε για το καλό και το κακό;  Πω πω, με έχεις κουράσει. Καταρχήν ποιος νοιάζεται; Και έπειτα πιστεύεις ότι θα καταλήξει πουθενά αυτή η συζήτηση; Άσε που το να αραδιάσεις πέντε έξι θεωρίες είναι εύκολο και θα μπλέξουμε πάλι σε αμπελοφιλοσοφίες και σταθερές αμετακίνητες θέσεις, που κλωσούν τα ίδια και τα ίδια.

-Εσύ είσαι το καλό, και ο άλλος το κακό!

-Εγώ καλό; Είναι σίγουρο αυτό;

-Τι δεν είναι;

-Όχι βέβαια ποιος είναι μόνο άγγελός ή μόνο διάβολος..Όλοι είμαστε και τα δύο!

-όλοι; και ό άλλος;  Χαχαχα θέλεις να πεις ότι μπορεί να είναι και καλός;;;;

μα βέβαια κάπου βαθιά…. πολύ βαθιά, αν σκάψεις θα βρεις έναν άγγελο!

-Είσαι σοβαρή τώρα;

-Γιατί;

-Ξέρεις ποιά είναι η πλάκα; Οι κακοί πιστεύουν ότι οι καλοί προσποιούνται και οι καλοί ότι πίσω από την κακία κρύβεται καλοσύνη!!!!!!!!!

-Λες να μην είναι έτσι;

-Θα σου πω μόνο ένα πράγμα: Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε!!!!!!!!!

-Εκεί καλή μου κρύβεται όλη η αλήθεια της πραγματικότητας. Στην υποκειμενικότητα! Ο καθένας στηρίζει τα πιστεύω του, σε αυτές τις θεωρίες που το βολεύουν! Ακόμα και η εικόνα που έχουμε για τον άλλον, πολλές φορές είναι η προβολή των δικών μας προσδοκιών ή απωθημένων! Ξέρεις πόσοι καλοί φαίνονται στα μάτια μας κακοί όταν θέλουμε να πειστούμε ότι δεν αξίζουν; Όταν πρέπει να τους υποτιμήσουμε για να αντέξουμε την δική μας υστέρηση; Ποιός αποδέχεται την κακία του ανθρώπου που αγαπά; Όλοι το πρώτο πράγμα που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να δώσουμε άλλοθι και να ανατρέξουμε στη ψυχολογία, για να πιστοποιήσουμε την καλή φύση, που απλά ενήργησε άσχημα!

-Το νόημα ξέρεις ποιο είναι;

Αυτό που λέει ο ινδιάνικος μύθος. Ποιος από τα δύο λύκους νικάει, αναφερόμενος στην μάχη του καλού και του κακού μέσα μας;;

Αυτός που ταΐζουμε! Όταν θέλεις να είσαι καλός καλλιεργείς την καλοσύνη γιατί πολύ απλά αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα. Να αντέξεις την ύπαρξη σου. Να βλέπεις χαρούμενα τα πρόσωπα που αγαπάς! Γνωρίζεις την σκοτεινή πλευρά σου, την αποδέχεσαι και προσπαθείς να της επιβληθείς . Δηλαδή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα επιλογή!!!

Περι ηθικής....ο λόγος!

Έκλεισα το τηλέφωνο και το βλέμμα μου καρφώθηκε στο κενό. Η κα Σοφία με άφησε άναυδη. Είχα καιρό να ακούσω νέα από αυτήν και την κόρη της και μόλις είχα καταλάβει τον λόγο. Ήταν τόσο στεναχωρημένη για την επιλογή της φίλης μου, δηλώνοντας ντροπή τόσο πολύ που αποφάσισαν όλοι οι οικείοι, να την απομονώσουν μέχρι να ….συνέλθει! Από τι; Από την λάθος επιλογή συντρόφου. Ερωτεύθηκε τον παντρεμένο που την πολιορκούσε ένα ολόκληρο χρόνο. Και ξαφνικά από ηθική έγινε ανήθικη. Από καλή, αδίστακτη. Έτσι μου ήρθε να πάω να ανοίξω κανένα ημερολόγιο να βεβαιωθώ ότι είμαι στο 2012. Γιατί προς στιγμή είχα την εντύπωση ότι ζούσα στη δεκαετία του 50! Αλήθεια πόσο υποκριτική συνεχίζει να είναι αυτή η κοινωνία; Όταν όλα καλύπτονται κάτω από την μυστικότητα όλοι είναι ηθικοί και όταν φανερώνονται μετατρέπονται σε τέρατα ανηθικότητας.

Αλήθεια τι είναι ηθική;

Αρχίζω να πιστεύω ότι ηθική λέμε ότι μας βολεύει ανάλογα με την περίοδο και αυτά που ζούμε. Κάποτε πίστευα ότι ένας άνθρωπος είναι ηθικός όταν δεν εξαπατάει τους άλλους. Τώρα απλά θα ρωτούσα: τι εννοείς εξαπάτηση;

Δεν είσαι αυτός που δείχνεις. Ναι είναι μια μορφή εξαπάτησης. Το ερώτημα είναι: ξέρεις ποιος είσαι; Ή αυτό που είσαι μπορείς να το δείξεις χωρίς να σε ποδοπατήσουν;

Ηθική είναι η εκμετάλλευση του εργαζόμενου; Η ισοπέδωση του; η ταπείνωση του όταν εργάζεται για ψίχουλα και σκύβει το κεφάλι σε προσβολές, για να μην χάσει έστω και αυτά;

Ηθικό είναι να δουλεύεις μια ζωή και να είσαι ηλικιωμένος, ανήμπορος και να μην έχεις χρήματα να θάψεις τον σύντροφο σου;;;

Ή μήπως είναι ηθικό να σου παίρνουν το σπίτι και να σε πετούν στο δρόμο για γελοία ποσά;

Οι πολιτικοί μας είναι ηθικοί; Όχι θα μου πεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Τότε γιατί δεν τους απομονώνεις;

Όλοι εστιάζομαι στη συζυγική απιστία και αφήνουμε την αληθινή εξαπάτηση έξω!

Γιατί θεωρούμαι δεδομένη την παντοτινή αγάπη πράγμα που δεν ισχύει και δεν θεωρούμαι δεδομένο την αγάπη για όσο κρατήσει.  Το μόνο δεδομένο της ζωής είναι ο θάνατος, η λήξη όλων αλλά εσύ ονειρεύεσαι την αιωνιότητα.

Γιατί μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με παραμύθια;;;  Τα παιδιά γίνονται μεγάλοι και αυτά με τη σειρά τους κρύβονται στα ψέματα και γίνονται κριτές των πάντων!

Ποιός είσαι εσύ που κρίνεις;

Ποιός είσαι εσύ που υποδεικνύεις στον άλλο τι να κάνει;

Γιατί η δική σου άποψη για την ηθική είναι υγιής;

Ανόητε άνθρωπε όταν βγεις από τον αυτοθαυμασμό σου και νιώσεις τους άλλους, δεν θα μικρύνεις όπως νομίζεις αλλά θα ανέβεις  λίγο πιο πάνω!